;?>)
;?>)
ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เล่าเรื่องราวของบิลลี่ ฮอลิเดย์ตามลำดับเวลาแบบชีวประวัติทั่วไป แต่เป็นการรวบรวม บทสัมภาษณ์ลับกว่า 200 ชั่วโมง ที่บันทึกโดย ลินดา ลิปแน็ก คีล (Linda Lipnack Kuehl) นักข่าวและนักเขียนผู้พยายามเขียนหนังสือชีวประวัติฉบับสมบูรณ์ของบิลลี่ ฮอลิเดย์ในช่วงทศวรรษ 1970 ลินดาได้สัมภาษณ์บุคคลใกล้ชิดกับบิลลี่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในครอบครัว เพื่อนสนิท เพื่อนร่วมวง ผู้จัดการ หรือแม้กระทั่งอดีตคนรัก ผู้ดูแล และเจ้าหน้าที่ FBI ที่เกี่ยวข้องกับคดีของเธอ
เทปบันทึกเสียงเหล่านี้ถูกค้นพบและนำมาใช้เป็นแกนหลักของสารคดี ทำให้ผู้ชมได้ยินเสียงและเรื่องราวจากปากคำของผู้ที่รู้จักบิลลี่ ฮอลิเดย์อย่างแท้จริง ซึ่งหลายเรื่องราวไม่เคยถูกเปิดเผยต่อสาธารณะมาก่อน ภาพยนตร์เผยให้เห็นมิติที่ซับซ้อนของชีวิตเธอ ตั้งแต่ชีวิตวัยเด็กที่ยากลำบาก การถูกทารุณกรรม ความสัมพันธ์ที่วุ่นวาย การติดยาเสพติด ไปจนถึงการต่อสู้กับการเหยียดเชื้อชาติในยุคที่การแบ่งแยกสียังคงรุนแรงในอเมริกา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่บิลลี่ ฮอลิเดย์เลือกที่จะร้องเพลง "Strange Fruit" ซึ่งเป็นบทเพลงที่สะท้อนถึงการเหยียดเชื้อชาติและการแขวนคอคนผิวดำในภาคใต้ของสหรัฐฯ ทำให้เธอตกเป็นเป้าหมายของรัฐบาลและหน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย แต่เธอก็ยังคงร้องเพลงนี้ต่อไป แม้จะต้องเผชิญกับการคุกคามและความเสี่ยงต่อชีวิต
นอกจากเรื่องราวชีวิตอันโศกนาฏกรรมแล้ว สารคดียังฉายภาพความสามารถอันเป็นเลิศของบิลลี่ ฮอลิเดย์ในฐานะนักร้อง ผู้ซึ่งใช้เสียงและบทเพลงถ่ายทอดความเจ็บปวด ประสบการณ์ และความหวังของเธอออกมาได้อย่างลึกซึ้งจับใจ
สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจควบคู่ไปกับเรื่องราวของบิลลี่ ฮอลิเดย์ คือชะตากรรมของลินดา ลิปแน็ก คีล เอง ที่เสียชีวิตลงอย่างปริศนาในปี 1978 ก่อนที่เธอจะเขียนหนังสือชีวประวัติเล่มนั้นเสร็จสิ้น ทำให้เทปบันทึกเสียงเหล่านี้กลายเป็นหลักฐานสำคัญที่ช่วยประกอบสร้างเรื่องราวอันไม่สมบูรณ์ของทั้งสองหญิงสาวผู้ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา
